شهر خود را انتخاب کنید 
جستجوی کلینیک
مینی ایمپلنت های دندانی چیست و چگونه کار می کنند
فهرست مطالب
1- آشنایی با مینی ایمپلنت های دندانی
3- مزایای مینی ایمپلنت های دندانی
4- معایب مینی ایمپلنت های دندانی
5- کاندیدای ایده آل برای مینی ایمپلنت های دندانی
مینی ایمپلنت های دندانی، نوآوری مهمی در حوزه‌ی دندانپزشکی هستند که به عنوان جایگزینی کارآمد و اقتصادی برای ایمپلنت‌های سنتی شناخته می‌شوند. این نوع ایمپلنت‌ها که به دلیل اندازه کوچکترشان با نام «مینی» شناخته می‌شوند، امکان جایگزینی دندان‌های از دست رفته را در شرایط خاص فراهم می‌کنند و برای بیمارانی که تراکم استخوانی کافی ندارند یا نمی‌توانند از روش‌های جراحی پیچیده‌تر استفاده کنند، گزینه‌ی ایده‌آلی محسوب می‌شوند. در این مقاله، به بررسی ساختار، نحوه عملکرد و مزایای مینی ایمپلنت‌های دندانی خواهیم پرداخت تا با این روش کارآمد در بهبود سلامت دهان و دندان آشنا شویم.
آشنایی با مینی ایمپلنت های دندانی
در دنیای دندانپزشکی مدرن، مینی ایمپلنت های دندانی نقش مهمی ایفا کرده اند که ریشه آن به دهه 1970 برمی گردد و به رسمیت شناخته شده به عنوان یک سیستم ایمپلنت پروتز توسط FDA در سال 1999. علیرغم مزایای متعدد آنها مانند مقرون به صرفه بودن، سهولت استفاده، بهبود سریع و حداقل تحریک لثه، همیشه اولین انتخاب در مطب دندانپزشکی نیستند.
با توجه به این ویژگی ها، مینی ایمپلنت ها مزایای قابل توجهی را برای بسیاری از بیماران با ساختار استخوانی ناکافی یا در مناطق باریک ارائه می دهند. با این حال، باید توجه داشت که قابلیت های آنها محدود است و استفاده از آنها در همه زمینه ها نمی تواند تضمین کننده درمان ایمپلنت با کیفیت بالا باشد. این مقاله روشن می‌کند که چه چیزی مینی ایمپلنت‌ها را خاص می‌کند، چگونه کار می‌کنند، مزایا و محدودیت‌های آنها، و چرا می‌توانند راه‌حل قابل توجهی برای گروه‌های بیمار خاص باشند.
ایمپلنت مینی چیست؟
مینی ایمپلنت های دندانی، ایمپلنت های دندانی با قطر کمتر از 3 میلی متر است که تقریباً معادل ضخامت یک خلال دندان است. این ایمپلنت ها مستقیماً در استخوان فک قرار می گیرند و مانند ایمپلنت های سنتی یک تکه هستند تا دو تکه. برخلاف ایمپلنت‌های معمولی که معمولاً در زیر لثه قرار می‌گیرند، مینی ایمپلنت‌ها روی استخوان فک قرار می‌گیرند و دارای برآمدگی به شکل توپ هستند که اتصال پروتز را تسهیل می‌کند. پروتز با فشار دادن این برآمدگی در جای خود قرار می گیرد و ثابت می شود.
مینی ایمپلنت های دندانی را می‌توان برای قرار دادن یک دندان استفاده کرد، یا می‌توان آنها را با استفاده از میله به یکدیگر متصل کرد. ساختار فوق‌العاده نازک مینی ایمپلنت‌های دندانی باعث می شود نتایج پایدارتر و قابل اطمینان‌تری در صورت استفاده چندگانه و اتصال از طریق دندان مصنوعی یا میله به دست آید.
مزایای مینی ایمپلنت های دندانی
مزایای اولیه مینی ایمپلنت های دندانی که توجه قابل توجهی را از سوی بیماران به خود جلب می کند به شرح زیر است:
قطر کاهش یافته:
مینی ایمپلنت های دندانی دارای قطر کمتر از 3 میلی متر هستند که به آنها اجازه می دهد تا در مناطق محدود قرار داده شوند.
تکنیک های جراحی کمتر پیچیده:
از آنجایی که مینی ایمپلنت‌های دندانی بسیار ریز هستند، می‌توان از روش‌های جراحی کمتر تهاجمی برای قرار دادن آنها استفاده کرد که باعث تسریع روند بهبودی پس از جراحی می‌شود. بر خلاف درمان‌های مرسوم ایمپلنت، که ممکن است سه تا چهار ماه طول بکشد تا بهبود یابد، این روش‌ها تنها چند هفته طول می‌کشد تا بهبود یابند.
از دست دادن استخوان حاشیه ای مثبت:
این ایمپلنت ها نتایج مثبتی از نظر از دست دادن استخوان حاشیه ای در طول زمان نشان می دهند که به سلامت ایمپلنت برای مدت طولانی تری کمک می کند.
حداقل اندازه استئوتومی:
حداقل اندازه استئوتومی (برش و تغییر شکل استخوان) مورد نیاز در حین قرار دادن، خون رسانی اضافی به استخوان نگهدارنده و رگزایی بهتری را فراهم می کند.
میزان موفقیت بالا برای اوردنچر فک پایین
یک مطالعه علمی 16 ساله که توسط (MDPI) در 12 مارس 2024 منتشر شد، نشان داد که ایمپلنت‌های مینی دندان در ناحیه فک پایین نسبت به ایمپلنت های دندان معمولی عملکرد بهتری دارند. این مطالعه دارای میزان موفقیت 97.8 درصد در طول 16 سال است.
قابلیت حذف و درمان آسان:
در صورت شکست، مینی ایمپلنت ها را می توان به راحتی با کمترین ضربه جراحی برداشت و این ناحیه به سرعت بهبود می یابد.
مقرون به صرفه و در دسترس:
مینی ایمپلنت ها عموماً هزینه کمتری دارند و آن ها را به گزینه ای مناسب برای بیمارانی با امکانات مالی محدود تبدیل می کند. ممکن است متوجه شوید که آنها دو یا حتی سه برابر ارزان تر هستند.
نیاز های استخوانی:
این برای بیمارانی با ساختارهای استخوانی باریک و آتروفیک ایده آل است زیرا ممکن است استخوان عرض و ارتفاع مورد نیاز برای ایمپلنت های سنتی را نداشته باشد.
گزینه های جراحی بدون فلپ:
مینی ایمپلنت های دندانی امکان درمان کمتر تهاجمی با استفاده از تکنیک های ترانس لثه ای بدون فلپ را فراهم می کنند که باعث تسریع بهبودی حتی بیشتر می شود.
معایب مینی ایمپلنت های دندانی
مزایای جذاب مینی ایمپلنت‌ها در مقایسه با گزینه‌های معمولی‌تر، خالی از اشکال نیست. اشکالات اولیه این موارد عبارتند از:
خطر شکستگی
به دلیل ساختار ظریفی که دارند، مینی ایمپلنت‌ها در معرض نیروهای شدید جویدن یا ضربه‌های بیرونی قرار دارند.
آنها به اندازه ایمپلنت های سنتی ماندگار نیستند
بر اساس یک مطالعه، مینی ایمپلنت‌ها مانند ایمپلنت‌های سنتی که میزان موفقیت آنها پس از 10 سال بیش از 95 درصد است، از موفقیت برخوردار نیستند. این معمولاً به دلیل یکپارچگی استخوانی ضعیف تر است که فرآیند یکپارچه سازی ایمپلنت و بافت است.
آنها ممکن است با سیستم ایمپلنت استاندارد کار نکنند.
مینی ایمپلنت‌های دندانی بر خلاف ایمپلنت‌های معمولی که نیاز به یک جزء اضافی به نام اباتمنت دارند، به برجستگی روی کام برای ثابت نگه داشتن پروتز متکی هستند. هنگامی که با هم استفاده می شود، این منجر به اختلاف در سطح می شود و به طور بالقوه می تواند فشار بیشتری را بر ایمپلنت های معمولی تحمیل کند. برای دندانپزشک بسیار مهم است که این مسائل را به طور دقیق تشخیص دهد و در طول فرآیند درخواست به دقت آنها را در نظر بگیرد.
آنها برای پوکی استخوان نامناسب هستند.
حمایت از استخوان برای موفقیت مینی ایمپلنت بسیار مهم است. بنابراین، پوکی استخوان سریع می تواند منجر به حمایت ناکافی از بدن ایمپلنت شود و باعث لرزش و زمین خوردن تدریجی شود.
کاندیدای ایده آل برای مینی ایمپلنت های دندانی
هرکسی که به دنبال یک روش دندانپزشکی کمتر مزاحم و مقرون به صرفه تر باشد، از مینی ایمپلنت دندان سود زیادی خواهد برد. آنها برای افرادی که نمی خواهند تحت پیوند استخوان قرار گیرند، پروتزهای دندانی شلی دارند که نیاز به تثبیت دارند، یا فضای کافی در دهان برای کاشت های سنتی ندارند، ایده آل هستند. علاوه بر این، مینی ایمپلنت‌ها زمان بهبودی سریع‌تری را فراهم می‌کنند، که برای بیمارانی که می‌خواهند سریع به روال عادی خود بازگردند، جذاب است. این افراد شامل افراد مسن و کسانی هستند که شرایط پزشکی دارند که ممکن است شایستگی آنها را برای درمان های مزاحم تر محدود کند.
در حال حاضر، ممکن است در نظر گرفتن مینی ایمپلنت های دندانی به عنوان جایگزینی برای ایمپلنت های معمولی زودرس باشد. با این حال، این امکان وجود دارد که در آینده نزدیک، آنها بتوانند به یک گزینه مناسب تبدیل شوند. لازم است نتایج جامع اشعه ایکس بیمار در کنار درمان پیشنهادی ارزیابی شود تا به انتخاب صحیح برسید.
