شهر خود را انتخاب کنید 
جستجوی کلینیک
چرا ایمپلنت های دندانی می افتند؟
فهرست مطالب
1- چرا ایمپلنت های دندانی می افتند؟
2- علت افتادن ایمپلنت های دندانی چیست؟
3- اگر ایمپلنت دندان شما افتاد چه باید کرد؟
ایمپلنت های دندانی یکی از پیشرفته ترین روش‌های جایگزینی دندان‌های از دست رفته هستند که با هدف بازگرداندن عملکرد طبیعی دهان و بهبود زیبایی لبخند طراحی شده‌اند. با این حال، در برخی موارد، ایمپلنت‌ها ممکن است پس از مدتی از جای خود خارج شوند یا به اصطلاح «بیفتند». این مشکل می‌تواند به دلایل مختلفی رخ دهد، از جمله عواملی مانند عدم تراکم استخوان کافی، مراقبت نادرست، عفونت‌های لثه‌ای و مشکلات مربوط به جراحی یا کیفیت ایمپلنت. در این مقاله به بررسی دلایل اصلی افتادن ایمپلنت‌های دندانی می‌پردازیم تا با راهکارهای جلوگیری و عوامل موثر در افزایش ماندگاری آن‌ها آشنا شویم.
چرا ایمپلنت های دندانی می افتند؟
درمان های ایمپلنت دندان به دلیل عملکرد استثنایی خود شناخته شده اند. مطالعات میزان موفقیت 90 تا 95 درصد را طی 10 سال نشان داده است. در اینجا دلایل ریزش ایمپلنت های دندانی و همچنین مواردی که باید برای داشتن یک تجربه طولانی مدت و بدون دردسر ایمپلنت به آن توجه کنید را فهرست می کنیم.
علت افتادن ایمپلنت های دندانی چیست؟
برای به حداکثر رساندن سطح و تسهیل یکپارچگی استخوان، اجزای ایمپلنت دندانی که روی سطح استخوان باقی می‌مانند با سطحی ناهموار طراحی می‌شوند. از سوی دیگر، لثه ها به ساختار ناهمواری مانند ناحیه استخوانی نیاز ندارند. ایمپلنت ها در این نواحی ساختار درخشان و صاف تری دارند.
در افتادن ایمپلنت دندان، تحلیل استخوان سطح ناهموار ایمپلنت را در معرض دید قرار می دهد که می تواند منجر به ایجاد باکتری و پلاک شود. در نتیجه، اندازه گیری دقیق مقدار استخوان در مرحله برنامه ریزی اولیه بسیار مهم است. اینجاست که تکنیک های تصویربرداری سه بعدی می درخشد.
سطح استخوان کافی
دندانپزشک روش های تقویت استخوان را در ناحیه ایمپلنت دندان برای بیمارانی با حجم استخوان ناکافی انجام می دهد. با این حال، حفظ این حجم استخوان پس از درمان بسیار مهم است.
یک لایه استخوانی جامد به ضخامت حداقل 1 میلی متر در اطراف ایمپلنت دندان در همه جهات مورد نیاز است. اگر ایمپلنت در مجاورت دندان دیگری باشد، این فاصله باید حداقل 1.5 میلی متر باشد. علاوه بر این، اگر قرار است ایمپلنت ها در کنار هم قرار گیرند، باید حداقل سه میلی متر فاصله بین کاشت ها باقی بماند. هدف در اینجا حفظ گردش مناسب محل ایمپلنت است که به نوبه خود از جذب استخوان جلوگیری می کند.
ضخامت لثه
عامل دیگری که ایمپلنت های دندانی را در جای خود نگه می دارد ضخامت لثه است. حداقل ضخامت لثه 3 میلی متر برای ادامه درمان ایمپلنت مورد نیاز است. اگر لثه نازک تر باشد، استخوان بیشتری در اطراف ایمپلنت ذوب می شود و به لثه تبدیل می شود و احتمال التهاب در اطراف استخوان را افزایش می دهد. متخصصان دندانپزشکی از تکنیک های مختلفی برای افزایش عمق بافت لثه در صورت ناکافی بودن استفاده می کنند.
عمق دهلیز
انحلال عمق دهلیز (فضای بین گونه و لثه) در گونه‌ها نیز می‌تواند باعث افتادن ایمپلنت‌های دندانی شود زیرا باقی مانده‌های غذا را روی تاج ایمپلنت فشار می‌دهد. غذایی که توسط گونه ها روی تاج ایمپلنت فشار داده می شود ممکن است منجر به تحلیل استخوان شود. به خاطر داشته باشید که کمبود یا کاهش شدید فضای بین لثه و گونه‌ها در نهایت می‌تواند منجر به از بین رفتن ایمپلنت شود.
طرح های مصنوعی
علاوه بر این، طرح های پروتز می تواند بر دوام ایمپلنت های دندانی تأثیر بگذارد. پروتزهای دندانی باید محدب شکل باشند تا به راحتی تمیز شوند. با این حال، در موارد خاص، ممکن است طرح‌ها برای اهداف زیبایی شناختی یا برای جلوگیری از قرار گرفتن بقایای مواد غذایی در زیر ایمپلنت به اشتباه ساخته شوند. این در نهایت منجر به عفونت و از دست دادن استخوان می شود و مانع از تمیز کردن محل ایمپلنت می شود.
باندینگ باقی مانده
در نهایت، از دست دادن ایمپلنت دندان زمانی رخ می دهد که ناحیه اطراف ایمپلنت پس از درمان به اندازه کافی تمیز نشود. پس از قرار دادن ایمپلنت، باید آن را تمیز کرد تا اطمینان حاصل شود که هیچ اثری در ناحیه ایمپلنت باقی نمی ماند. به دلیل تجمع باکتری ها و پوکی استخوان ناشی از این باقیمانده ها، ایمپلنت های دندانی می ریزند.
اگر ایمپلنت دندان شما افتاد چه باید کرد؟
سلامت دهان و دندان کلید سلامت کلی است. بنابراین، بهترین هدیه برای مراجعه به یک دندانپزشک مجرب است. علاوه بر بهداشت دهان و دندان، سلامت لثه نیز در درمان ایمپلنت اهمیت زیادی دارد. اگر هنگام کاشت ایمپلنت دندان مشکلی در سلامت لثه‌های شما آشکار شد، فوراً دندانپزشک خود را ملاقات کنید.
