شهر خود را انتخاب کنید 
جستجوی کلینیک
کاشت موی بدن به سر: هر آنچه باید بدانید
فهرست مطالب
1- کاشت موی بدن مناسب چه کسانی است؟
2- عوامل مؤثر بر کیفیت مو های بدن برای کاشت
3- روش کاشت مو با گرافت های مو بدن چگونه است؟
4- مزایا و معایب کاشت مو با گرافت های مو بدن
6- مو های کدام قسمت از بدن برای کاشت مناسب هستند؟
7- موفقیت کاشت مو با گرافت مو بدن در مقایسه با گرافت های مو سر
8- تعداد گرافت قابل برداشت از بدن
9- آیا موهای بدن برای ترمیم خط مو مناسب‌اند؟
کاشت موی بدن به سر یکی از روش‌های جدید و کاربردی برای افرادی است که به دنبال راه‌حلی برای جبران ریزش موهای خود هستند، اما موهای اهداکننده کافی روی پوست سر خود ندارند. در این روش، از موهای نواحی مختلف بدن مثل ریش، سینه و پشت برای کاشت در قسمت‌های مورد نظر سر استفاده می‌شود. با وجود چالش‌هایی مانند تفاوت در چرخه رشد و بافت مو، کاشت موی بدن به سر می‌تواند گزینه‌ای مناسب برای افرادی با کمبود موهای اهداکننده باشد. در این مقاله به تمام نکات مهم درباره این روش، مزایا، معایب و شرایط مناسب برای آن خواهیم پرداخت.
کاشت موی بدن مناسب چه کسانی است؟
با پیوند موی بدن، در دسترس بودن موهای اهداکننده برای بیمار و جراح افزایش می یابد. با این حال، برای موفقیت، مو های بدن انتخاب شده باید شبیه موهای سر باشند. این برای این است که ویژگی ها به طور یکپارچه ادغام شوند، از فر تا رنگ و درشتی. این بدان معناست که استخر موجود برای موهای اهداکننده ممکن است آنقدر که فکر می‌کنید بزرگ نباشد. علاوه بر این، هر ناحیه از موهای بدن ممکن است برای استخراج مناسب نباشد. اکثر موهای بدن انسان را موهای زائد تشکیل می دهند. این بدان معنی است که برای این روش کاشت مو بسیار نرم و سبک است. از سوی دیگر، موهای سینه، پشت و ریش که در دوران بلوغ ایجاد می‌شوند، به عنوان موهای انتهایی شناخته می‌شوند که به اندازه کافی محکم هستند که می‌توانند کشیده شوند.
عوامل مؤثر بر کیفیت مو های بدن برای کاشت
اگر بیمار از داروهایی مانند مسدود کننده های DHT استفاده می کند، می تواند تأثیر منفی بر موهای بدن اهدا کننده داشته باشد. در نتیجه این اقدامات پیشگیرانه، ممکن است موهای بدن شما نازک یا ریزش شود. به همین دلیل، ابتدا باید سازگاری تأیید شود و استخراج می تواند بسیار دشوار باشد.
روش کاشت مو با گرافت های مو بدن چگونه است؟
شباهت به FUE معمولی
از بسیاری جهات، روش کاشت موی بدن بسیار شبیه به کاشت موی معمولی FUE از پوست سر است. ناحیه اهدا کننده تراشیده شده و بیهوشی تجویز می شود. گرافت ها با استفاده از یک سوزن توخالی مخصوص با میکروموتور شل می شوند. فولیکول های مو با استفاده از موچین مخصوص در یک درمان ملایم و دقیق برداشته می شوند. دقت بالایی وجود دارد که گرافت ها به صورت جداگانه برداشته می شوند و برای کاشت کنار گذاشته می شوند.
تفاوت با FUE معمولی
با پیوند بدن، طول و عمق می تواند بسته به قسمت بدن متفاوت باشد. از آنجایی که ساختار پوست سر و مو در ناحیه اهداکننده تغییر می کند، جراح مو اغلب باید تنظیمات پانچ روی میکروموتور را تنظیم و تغییر دهد تا مطمئن شود استخراج موفقیت آمیز است. این بدان معنی است که استخراج سخت تر و زمان بر است، به این معنی که در یک جلسه نمی توان تعداد زیادی گرافت را استخراج کرد. گروه های موی بدن اغلب در تعداد کمتری نسبت به موهای سر یافت می شوند. آنها معمولاً فقط به صورت 1-2 تار مو رشد می کنند و پیوندهای متعدد به ندرت در نواحی موهای بدن یافت می شود. به دلیل تفاوت در مقدار موی مورد نیاز و مقدار کمتری از موهای موجود در هر فولیکول، این معمولاً هزینه عمل را در مقایسه با استخراج معمولی پوست سر افزایش می‌دهد.
واحدهای موی بدن نیز ممکن است فوراً برای پیوند در دسترس نباشند، زیرا نیاز به توجه بیشتری در مرحله ذخیره سازی پیوند دارند. واحدهای مو به گروه های طبیعی تقسیم می شوند و کوتاه می شوند، تمیز می شوند، صاف می شوند و در محلول مغذی مناسب نگهداری می شوند.
مزایا و معایب کاشت مو با گرافت های مو بدن
مزایای ترمیم مو با گرافت های مو بدن
همانطور که قبلاً بحث شد، زمانی که موهای بدن در دسترس جراح قرار گرفت، در دسترس بودن موهای اهداکننده را می توان افزایش داد. این ممکن است تنها گزینه برای کسانی باشد که از درجات بسیار پیشرفته آلوپسی آندروژنتیک در نوروود 6 یا 7 رنج می برند که در آن موهای اهداکننده کافی برای پوشش کامل ناحیه گیرنده وجود ندارد. اگر چندین ترمیم در گذشته انجام شده باشد و موهای اهدا کننده پوست سر از بین رفته باشد، ممکن است بیماران نیاز به استفاده از تعدادی گرافت از بدن خود داشته باشند. ضخامت عمومی آن، آن را برای پوشاندن جای زخم یا پر کردن نواحی روی تونسور که به تراکم بهتری نیاز دارند، مناسب می‌سازد. در مواردی مانند آلوپسی سیکاتریسیال، جای زخم می تواند به قدری شدید باشد که پوست سر نتواند موهای اهدا کننده کافی را برای پوشش کافی فراهم کند.
معایب جراحی کاشت مو با گرافت های مو بدن
در حالی که موهای بدن می توانند بسیار سریعتر از موهای موجود در سر رشد کنند، تعداد قابل توجهی از این موها در مرحله رشد هستند. 85 تا 90 درصد موهای سر شما در هر زمان در فاز آناژن هستند، در حالی که بیش از 50 درصد روی سینه یا ریش شما اغلب در فاز تلوژن یا استراحت هستند. این امر می تواند اطمینان از نسبت آناژن: تلوژن بهینه برای پیوند قبل از عمل را دشوارتر کند. در دسترس بودن موهای اهداکننده در این مناطق نیز بسیار کمتر است. پوست سر معمولی می تواند تا 6000 تار موی اهداکننده در دسترس داشته باشد در حالی که ریش تنها 1000 پیوند دارد و قفسه سینه فقط بین 300 تا 1000 بسته به بیمار دارد.
ریزش مو بعد از جراحی
با مرحله رشد کوتاه تر و فاز استراحت طولانی تر، به این معنی است که موهای بدن در مقایسه با موهای سر کوتاه تر می شوند. اگر در یک روش فقط از موهای بدن برای ناحیه اهداکننده استفاده شود، با توجه به چرخه رشد متفاوت، تا 50 درصد از موهای کاشته شده می‌توانند به یکباره ریزش کنند. این باعث می شود که لکه های طاس پس از پیوند دوباره ظاهر شوند و نتایج غیرطبیعی ایجاد کنند. احتمال اینکه موها بعد از کاشت مجعد شروع به رشد کنند نیز افزایش می یابد، زیرا این الگوی رشد معمولی موهای بدن است. همچنین به اندازه موهای اهدا کننده برای خط مو به اندازه سایر نواحی گیرنده مناسب نیست. این به این دلیل است که موها اغلب سفت تر و سفت تر از فولیکول های نازک تر و نرم تر هستند. ظاهر بسیار غیرطبیعی خواهد بود، و بنابراین دوباره کاشت مو تنها با موهای بدن امکان پذیر نخواهد بود. در مورد موهای سینه، تفاوت بافت در مقایسه با پوست سر به این معنی است که یک سوزن توخالی بزرگتر مورد نیاز است و احتمال باقی ماندن ریز اسکارها بیشتر است.
مو های کدام قسمت از بدن برای کاشت مناسب هستند؟
مناسب ترین قسمت موهای بدن برای کاشت، موهای سینه، پشت و ریش هستند، زیرا این موهای انتهایی هستند که محکم تر و شبیه موهای سر هستند.
موفقیت کاشت مو با گرافت مو بدن در مقایسه با گرافت های مو سر
کاشت موی بدن به دلیل تفاوت در چرخه‌های رشد مو و ویژگی‌های آن، میزان موفقیت قابل توجهی کمتری دارد. روش دیگر، رنگدانه مو می تواند راه حلی برای طاسی پوست سر باشد.
تعداد گرافت قابل برداشت از بدن
تعداد گرافت های موجود از موهای بدن متفاوت است. ریش می تواند حدود 1000 پیوند ایجاد کند، در حالی که قفسه سینه می تواند بین 300 تا 1000 پیوند ایجاد کند، بسته به تراکم موی فرد.
آیا مو های بدن برای ترمیم خط مو مناسب‌اند؟
موهای بدن برای ترمیم خط مو مناسب نیستند زیرا معمولاً زبرتر هستند و ممکن است با الگوی متفاوتی رشد کنند که تقریباً همیشه ظاهری غیرطبیعی دارد.
نتیجه گیری
در حالی که امکان استفاده از موهای بدن ممکن است برای کسانی که فکر می کنند فاقد مقدار کافی موهای اهدایی هستند جذاب به نظر برسد، دستیابی به ظاهر طبیعی مو همیشه امکان پذیر نیست و فقط می توان از آن در نواحی خاصی از سر استفاده کرد. علاوه بر این، با وجود موهای اهداکننده کمتر، مشکل بیشتر در استخراج و موهای بیشتر مورد نیاز با کیفیت پایین، گزینه مناسبی برای درمان نیست.
